Literatuur
Wat ken ik van boeken en films en andere vormen van literatuur?
Band met literatuur
Ik heb altijd al van films gehouden maar voor de rest heb ik een moeilijke band met literatuur. Ik heb nooit graag boeken gelezen maar deze band is wel een beetje beter geworden doorheen de jaren. Er zijn twee boekenreeksen die ik leuk vind. Eragon en Bravelands. Deze reeksen kan ik opnieuw en opnieuw lezen zonder me te vervelen. De film die me het dichtste bij mijn hart ligt is Lilo&Stitch omdat ik familie altijd belangrijk vond en deze film is daar een perfect voorbeeld van.
Mijn boek
Ish Ait Hamou is een Belgisch televisiepresentator, auteur en regisseur, en een voormalig (hiphop)danser en choreograaf van Marokkaanse komaf. Sinds 2017 is Hamou stadsambassadeur van de stad Vilvoorde. Hij is geboren op 9 april 1987 in Vilvoorde.
In deze roman volgen we twee hoofdpersonages: Soumia, een jonge Belgische vrouw met Marokkaanse roots, en Luc, een oudere Vlaamse man. Soumia keert na een gevangenisstraf van vijf jaar terug naar haar Brusselse wijk, waar ze probeert haar leven weer op te bouwen na dat ze is betrokken in een aanslag zonder dat ze dit zelf wou. Luc die zijn vrouw is verloren in die aanslag zit vast met veel verdriet. Toch vormen de twee karakters onverwacht een band. Door hun gesprekken met elkaar komen ze tot vrede en vergeving.
Dit boek moest ik vorig jaar lezen voor Nederlands en het bleef bij me hangen. Het is een geweldig emotioneel boek en het mooiste van het boek vindt ik de verzoening tussen de twee hoofdkarakters.
Huislectuur
Het dorpje Beek in Nederland wordt al eeuwenlang behekst door de heks Katharina van Wyler. De bewoners leven onder strikte regels en worden voortdurend in de gaten gehouden door een speciaal bewakingssysteem, genaamd HEX, dat moet voorkomen dat de heks buitenstaanders aantrekt. Het boek eindigt in een groot bloedbad en met veel onbeantwoorde vragen.
Dit boek staat voor mij op nummer 3. Het was niet mijn favoriet maar ik denk wel dat je van dit boek zal houden als je meer in het thriller genre ben geïnteresseerd. Het heeft een spannende opbouw en het einde is onvoorspelbaar.
Het verhaal speelt zich af in een Vlaams dorp tijdens de Tweede Wereldoorlog en wordt verteld vanuit vier perspectieven: Jef, zijn zus Renée, hun jongere broer Remi en Jefs beste vriend Ward. Ward besluit uit idealisme met de Duitsers mee te vechten aan het oostfront, terwijl Jef thuisblijft. Een dramatische gebeurtenis leidt ertoe dat Ward wordt beschuldigd van moord, terwijl Jef als held wordt gezien. De waarheid is echter complexer, en de keuzes die de personages maken hebben verstrekkende gevolgen voor henzelf en hun omgeving.
Allemaal willen we de hemel in mijn nummer 1 boek dat we dit jaar moesten lezen. Het verhaal laat je de emoties van de karakters voelen en hoe ze omgaan met de verandering in hun leven. Je ziet ook hoe dat beste vrienden ook elkaars grootste vijand of teleurstelling kunnen worden.
In het boek net echt veranderd het vertelperspectief constant. Je ziet het verhaal in de ogen van Max, Manon en Noah. Max zegt zijn baan op en begint een affaire met de buurvrouw, terwijl Manon haar carrière vooropstelt en een aanbod in het buitenland accepteert. Noah, hun dochter, worstelt met haar identiteit en ontwikkelt een complexe relatie met het meisje Pixie. Er zijn ook zwarte pagina's waar de schrijver reflecteert over het schrijfproces.
Net echt staat voor mij op nummer 2. Ik vond het moeilijk om sommige karakters te begrijpen in het verhaal en vond de moreel achter keuzes die ze maakte heel egoïstisch. Ik vind de zwarte pagina's wel een mooi concept hierdoor krijg je een kijk op het perspectief van de schrijver en hoe ze over het boek heeft nagedacht.
Leeservaringsverslag
Allemaal willen we de hemel.
Een boek dat ik spijtig genoeg tegen mijn zin moest lezen. Het verhaal speelt zich af doorheen de Tweede Wereldoorlog. Doorheen heel het boek leer je de karakters beter kenen. Het begint allemaal in een klein dorp in Vlaanderen, waar je de vier hoofdpersonages leert kennen. Jef, Ward, Renée en Remi. Ward verhuisd naar een klein dorp en komt in contact met de familie van Jef. Ze vormen een sterke band met elkaar tot Ward een keuze maakt om te vertrekken naar het Oost-front.
Als je dit boek leest als een niet zo ervaren lezer kan de schrijfstijl van Els Beerten verwarrend zijn. Zelf ik had het hier wat moeilijk mee. Het verhaal zelf is goed geschreven maar ik had het moeilijk met hoe traag het ging. Doorheen het boek zijn er ook weinig plottwists. Alhoewel er weinig twists zijn, degene die er wel gebeuren zijn mooi geschreven waardoor je het verhaal beter leert begrijpen. Mijn favoriet moment in het boek is wanneer je inziet dat de moeder van Jef doorheeft wat voor persoon hij is. Ze is één van de weinige die dit al vroeg doorheeft. Toch besluit ze om dit niet aan iedereen te vertellen. Ik denk dat dit het moederinstict is. Ze probeert haar zoon nog te beschermen van de realiteit. In de rest van het verhaal spreken weinig karakters me echt aan. Maar het mooiste in het boek is iets wat je vaak ook in het echte leven ziet. Het gezegde "een engel laat zich er eng uitzien om het kwaad te verdrijven, een duivel laat zich er mooi uitzien om mensen bij zich te krijgen". Dit gezegde is een goede samenvatting van de evolutie van Jef en Ward. Dit vind ik het mooiste deel van de karakters. De morele boodschap hierbij is misschien ver gezocht. Je ziet echt hoe je levenskeuzes je beeld weergeven en hoe andere mensen je gebruiken om een grotere groep te kunnen overwinnen.
Emotioneel kan ik mezelf terugvinden in twee karakters. Jef en Ward. Beiden zijn het mensen die goed proberen te doen. Alleen op hun eigen manier waardoor ze mensen afstoten en verlaten. In Jef zie ik mezelf het meest. Iemand die probeert een held te zijn en geliefd wilt worden. Maar hierdoor liegt hij veel. Onwetend stoot hij iedereen af terwijl hij alleen maar dichter wilt komen. Diep vanbinnen weet hij dat het fout is maar hij blijft het doen. Zodat wanneer wanneer hij een held wordt genoemd dat hij zich schaamt voor wat hij heeft gedaan. En weet dat hij deze titel niet verdiend.
In het boek zijn de karakters, motieven en relaties tussen karakters het beste geschreven. Je ziet ook dat dit het belangrijkste voor de schrijver is. Deze drie zaken worden ook altijd samen gebruikt. Zoals in het begin van het boek waar Ward de keuze maakt om mee met de Duitsers te vechten. Dit is de eerste grote plottwist. De relaties tussen voormalige vrienden en familie scheurt uit elkaar. Het dorp waar ze in wonen ziet dit als verraad. Maar Ward is te naïef om dit te zien. Door de keuze groeien veel karakters en zie je hoe twee beste vrienden steeds verder van elkaar afdrijven.
Het vertelperspectief is waar ik het moeilijk mee had. Er wordt telkens in de ik-vorm geschreven. Hierdoor wist ik niet altijd wie het verhaal vertelde. Want wie de ik-verteller was veranderde redelijk frequent. Maar door deze verandering van wie het verhaal vertelt krijg je een inzicht van hoe elk karakter het beleefde. Vaak veranderde je mening over een situatie ook veranderend van welke uitleg je kreeg.
De tijd en ruimte waar het boek zich afspeelt is perfect. Oorlog doet mensen rare dingen aan. Laat je keuzes maken of iemand worden die je nooit dacht te zijn. Alhoewel het boek vaak chronologisch vooruit ging zijn er veel flashbacks die soms verwarrend kunnen zijn.
De keuzes van de schrijfster over hoe, wanneer, waar, met wie en waarom het verhaal zich afspeelt is zeer gecompliceerd soms. Maar eens je begrijpt waarom ze dit doet, krijg je een beter begrip van het verhaal.
Petrus Augustus de Génestet heeft in 1860 het boek Leekedichtjes gepubliceerd. Ik koos deze tekst voor de mooie gedichten dat er in staan. De thema's waarover de schrijver schrijft zijn er die dicht bij mij staan. Ik versta wat hij bedoeld en deel ook vaak zijn mening.
tekst: IX. Stichtelijk.
Wat zich als stichtlijk aan komt melden,Sticht ons maar zelden.
Wilt gij mij stichten, och, voortaan,
Och waarschuw niet, maar grijp mij aan!
Laat, bij uw zinrijke verhalen,
Gedachten in mijn ziele dalen,
Een glimlach om mijn lippen dwalen,
En in mijn ogen lok een traan!
