De naam Michiel is gekozen door mijn mama en deze naam hou ik met trots. De naam komt uit het Hebreeuws en betekent wie is als God? Deze betekenis vind ik zelf heel mooi omdat je het op meerdere manieren kan interpreteren. Mijn achternaam is Maes en komt ook uit het Hebreeuws en betekent tweeling. Ik ben geboren in België en spreek dus ook Vlaams. Dit is de enige taal die thuis wordt gesproken want ik heb geen herkomst uit een ander land. Ik ga wel elk jaar naar Frankrijk.  

Mijn herkomst

Ik ben geboren in België en spreek dus ook Vlaams. Dit is de enige taal die thuis wordt gesproken want ik heb geen herkomst uit een ander land. Ik woon heel graag in België. Ik heb al geweldige herinneringen gemaakt en heel veel goede mensen leren kennen. Alhoewel mijn hart in België ligt ga ik toch graag elk jaar naar het zuiden van Frankrijk. Ik ga daar al heel mijn leven op vakantie en heb daar ook een soort eigen familie opgebouwd.

Roza

Culturele autobiografie

Literatuur en cultuur zijn altijd twee moeilijke onderwerpen voor me geweest. Sinds ik klein was heb ik altijd een haat gehad voor lezen. Het voelde altijd als een opdracht die ik niet wou doen. Vaak werd ik er wel tegen me gezegd dat lezen goed voor je is. Je ontwerpt er een beter gevoel van taal door en kan opdrachten beter begrijpen. Alhoewel ik nooit veel boeken heb gelezen zijn er wel een paar boekenreeksen die ik las met plezier. Deze zijn de boekenreeks Bravelands en de iets bekendere Eragon. Deze verhalen interesseerden me zoveel dat ik boek na boek bleef lezen. De manier hoe het verhaal werd verteld zorgde ervoor dat ik helemaal in het boek opging. De karakters doorheen de boeken evolueerden en leerden uit hun ervaringen alsof ze echt bestonden.

Over cultuur weet ik ook niet al te veel. Ik heb mijn familie als een redelijk normale familie bekeken. We hebben onze tradities maar om echt te zeggen dat we veel cultuur hebben vind ik wat veel. De laatste jaren is daar wel veel in veranderd. Vier jaar geleden is mijn tante naar Frankrijk verhuisd een land waar ik en mijn familie al heel ons leven naartoe gaan. Alhoewel dit raar was om hun niet meer bij ons te hebben leer ik wel wat bij van hen. Ik kon altijd al wel een basis Frans maar echt met zekerheid spreken was toch altijd nog moeilijk. Maar nu ik niet meer anders kan dan Frans spreken als ik bij hen ben verbeterd het snel. Ook leer ik de Zuid-Franse cultuur beter kenen zoals e jaarlijkse feesten en het carnaval dat in de streek hard wordt gevierd. Op deze manier leer je de mensen in je buurt beter kennen en hoe ze zijn.

Als klein kind herinner ik me nog altijd hoe leuk het was om nieuwjaar te vieren. Het was de enige dag dat de hele familie bijeen kwam. Ik keek er altijd naar uit om te kunnen spelen met mijn neven en nichten en de rest van de familie te zien. Dit was echt onze traditie. Spijtig is dit doorheen de jaren weg gevallen. Elke keer kwamen er minder mensen en uiteindelijk kwam niemand nog. Dit komt grotendeels door de gebeurtenissen die onze familie heeft uiteengedreven en ik weet dat het niet hun bedoeling was maar toch vind ik het tot op deze dag nog altijd spijtig dat we niet meer samen komen.

Dit jaar was er ook een uitwisseling naar Spanje. Alhoewel ik oorspronkelijk niet wou meegaan forceerde mijn mama me toch om te gaan. Ze zei "deze kans krijg je maar één keer in je leven je kan ze niet zomaar laten weggaan". Dus ben ik op uitwisseling geweest. En nu terugkijkende ben ik zo dankbaar dat mijn mama heeft gezegd dat ik moest gaan want als ik dat niet had gedaan was ik sommige van mij beste herinneringen kwijt. In Spanje heb ik nieuwe mensen leren kennen en ook hun cultuur. Van wat ze eten tot delen van hun geschiedenis. Ik heb ook de maand voor ik vertrok het voornemen genomen om een beetje Spaans te leren. Samen met Duolingo heb ik dat geprobeerd en alhoewel het een beetje lukte was het niet zo spectaculair.

Kunst heb ik altijd al raar gevonden. Hoe sommige mensen naar een geschilderde vlek kunnen kijken en zeggen wouw wat een kunstwerk vind ik raar. Ik zie vaak niet wat andere mensen zien of ik begrijp het gewoon weg niet. Tekenen is iets anders ik heb het altijd al graag gedaan en probeer ook altijd te verbeteren. Maar uiteindelijk is de belangrijkste vorm van cultuur voor mij muziek. Ik zou niet kunnen zonder muziek. Ik speel al bijna 8 jaar gitaar en heb al veel geleerd. Het geeft me rust om te oefenen en beter te worden tot ik muziekstukken kan spelen zonder fouten.